Kluchy ziemniaczane, czyli obiad z niczego

Zupełnie przypadkiem znalazłam też jeden nieopublikowany post. Do zimy, nawet tak marudnej i słotnej jak u nas w tym roku oraz do kluchofilozofii, pasuje jak ulał.
W jeden z takich dni, kiedy wraca się do domu w weekend wieczorem, pobliskie sklepy już zamknięte, sił niewiele, a w brzuchu jest bardzo pusto, bardziej nawet niż w lodówce, udało mi się zrobić całkiem zadowalający, sycący i bardzo zimowy obiad.
W lodówce znalazłam : kilka ziemniaków, parę cebuli i pora. W szafce trochę mąki ziemniaczanej i pszennej. Robi się tak:



KLUCHY ZIEMNIACZANE

ziemniaki
mąka pszenna/ziemniaczana
sól

Ziemniaki trzeba obrać, zetrzeć na drobnej tarce i trochę posolić, żeby puściły sok. Następnie dodajemy trochę wody i mąkę/i w ilości potrzebnej do uzyskania gęstego ciasta. W garnku gotujemy dużo wody, solimy i kiedy zacznie się gotować,nakładamy łyżką trochę masy i wrzucamy na próbę jeden klusek. Jeśli po wypłynięciu gotuje się chwilę (3-5 min. w zależności od wielkości) i nie rozpada się, można gotować dalej. Jeśli się rozpadnie, trzeba dodać do masy więcej mąki.

W międzyczasie podsmażyłam pora z cebulką i dodałam do ugotowanych klusek. Naprawdę można się tym najeść. Gdyby w domu było coś jeszcze, to zjedlibyśmy z sałatką, ale nie było.